“Şiir, içimi döktüğüm kuralsız dosttur.”
Ali KÜÇÜK
İNSAN YAĞMALIYIZ
Uçabilmek olmalı yaşamak,
Konabilmek özgürce dallara
Avcı’ya inat.
Geceye karmadan umutları,
Güneşe yürümeliyiz.
Kış baharını getirmeliyiz.
Çocuksu düşlerimize,
Sevgileri emmeliyiz
Ana sütü tadında...
Yükselmeli!
Öyle yükselmeliyiz ki
Bulutlara ekip kendimizi
İnsan yağmalıyız!
Yağmur gibi…
BİZ OLURSUN
Bahar gelir, coşar için,
Bir şafakla yaz olursun,
Batar güneş, döner devran
Gazel döker, güz olursun.
İncitmeden can da teni,
Yüreğinle ver elini,
Gel, “sigaya” çek kendini,
Gören göze, yüz olursun.
Bentler yıkan, selin olsa,
Tufan vursa, şimşek çaksa
Dosta gider yolun yoksa,
Yanar ocak, köz olursun.
Ben, sen oldum, sen de bensin!
Tutar isen aşk badesin,
Dergahında erenlerin,
Altın okka, söz olursun
Anlar isen bin bir dili
Derya olur Yunus seli
Derilirsen, yerin belli,
El değil de, biz olursun…
“Derviş Yunus bu sözü
Eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeker
Bir Molla Kasım gelir.”
ÖLÜM ÖLMELİDİR
Korkak savaşın korkusunda,
Barışı örtünün çocuklar!
Gülücüklerinizin sıktığı gamzeleri,
Mayınlar açmasın,
Uluslar kum kaleler gibi yıkılmasın!
Öyle bir gündeyim ki şimdi,
Yüreğimi türküler de almıyor.
Her telim bir saza bağlı,
Bir sesim, her ağızda…
Yürüyün ölümün üzerine çocuklar!
Ölümsüzlüğü, avuçlarınızla sunun
Vahşi savaş tanrılarına
Göç kanatlarında turnaların.
Geceyi çeksem üstüme,
Şafağı versem elinize,
Savaşı;
Geçirseniz gökkuşağının içinden,
Barışa dönse, uyardığı gözde...
Sizlerden borç aldım çocuklar,
Yaşadığım günleri,
Zeytin dalını, ak güvercini
Ve mavi gözlerimi…
Bir içimlik kahkahaya neler vermezdim ki…
Yalnızlığa savruluyorum şimdi
Yürek çarpıntılarımla
Emek, özgürlük
Barış tohumlarını bırakıyorum tan kızıllığına!
Büyütmelisiniz çocuklar
Korkmadan Nemrut Tanrılarından!
Uyur uyanık düşler görüyorum.
Yarınınıza çocuklar;
Güneş daha al,
Başak daha sarı,
Hele yüzünüz
Yüzünüz daha tatlı…
Ölüm ölsün!
Ayağa kalksın Babil,
Filistin’de , Suriye ‘de Irak’da
Tüm dünyada
Yağmur olsun
Barut, kan taşımasın bulutlar!
Yeşersin çöl, büyüsün çocuk!
Sevdalansın genç kız!
Onurla yaşasın
Köle olmasın insanlar!
İhanetin dumanlarını çekin içinize
Yutun Ateşi!
Sam Amca’nın
Emperyalin deli kuşları,
Kesemez güneşinizi!
Sakın ölmeyin!
Milyonlarca yüreğinizle
Haykırın çocuklar!
Sustuğunda demir kuşlar,
Çöl, çiçeklenecek
Siz yine güneşle olacaksınız
Haykırın haykırabildiğiniz kadar!
Delileri,
Belki bu çığlıklar boğar…
Dilim varmıyor ,
Nasıl sonlanır bu tragedya?
Bu kan, bu gözyaşı durmalı !
Ölüm, ekmeğe katık olmamalı…
Haydin gün sizin!
Yok edin silahları
Dursun savaşlar
Ölüm ölsün!
Büyüsün kan gülleri,
Yeni dünya kurun çocuklar!
